Minimalist estetiği ve modernist eğilimleri yansıtan çalışma, aynı zamanda sınırlama ve özgürlük gibi çağdaş temalarla da etkileşim halindedir. Organik insan formu ile endüstriyel malzemelerin yan yana gelmesi, insanın kendi inşa ettiği çevrelerle olan ilişkisi hakkında bir diyalog oluştururken; yine insan elinden çıkma özgürlük ve kısıtlanma arasındaki çelişkiyi sembolize etmektedir. Çalışma, insan figürünü soyut bir biçimde yeniden yorumlamış; figür, basit giysiler içinde ve kolları açık bir şekilde, dar ve dikdörtgen bir çerçevenin ortasında durmaktadır. Bu kompozisyon, insanın sınırlı alanlar içindeki varoluşunu ve özgürlük arayışını simgelerken, aynı zamanda bireyin içsel dünyasındaki duvarlarını yıkma arzusunu vurgulamaktadır.
Çalışmadaki figürün sıkışmış görüntüsü, izleyiciyi figürün duruşu ve çerçeve arasındaki ilişkiyi sorgulamaya davet eder. Figürün kollarını iki yana açmış olması, özgürlük arayışını ve içsel mücadelesini simgelerken, dikey çerçeve hem figürü baskı altında tutan hem de etrafında bir sınır veya koruma alanı oluşturan yapıdır. Bu çerçeve, figürün içsel dünyasını dış dünyadan ayıran bir kalkan gibi görünebilir, aynı zamanda figürün bu çerçeve içinde sıkışmış gibi görünmesi çağdaş bireyin varoluşsal kaygılarına ve sıklıkla karşılaştığı sosyal baskıya vurgu yapmaktadır.
“Karşı Ben” 2018
Üç Boyutlu Modelleme, Blender